Solidariteit stopt niet aan taalgrens

Vrijdag 1 april pakte het ACV van Alken uit met wel een bijzondere aprilgrap. Alle Alkenaren ontvingen een pamflet met de melding dat de parochie Terkoest zich afscheurt van Alken. Het actiecomité Terkoest Onafhankelijk wilde immers dat er een einde kwam aan de geldtransfers van Terkoest naar Alken. Het actiecomité overschilderde een gemeentebord Terkoest-Alken en stapte symbolisch met een kruiwagen vol geld van Terkoest naar Alken. Op deze blog werden de Alkenaren uitgenodigd om te reageren op deze nieuwe onafhankelijkheidsbeweging. Het plaatselijk ACV wilde met deze aprilgrap niet alleen de Alkenaren een neus zetten maar ook de politici. Het verregaande discours van staatshervorming en splitsing werd met dit concrete voorbeeld op de korrel genomen. “Geldtransfers van Terkoest naar Alken vinden we immers wel normaal. Geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië worden daarentegen afgedaan als misbruik en verspilzucht,” zegt ACV-regioverantwoordelijke Roland Valkeneers.

Nochtans zijn geldtransfers van alle tijden en alle plaatsen. Zo zijn er transfers van Noord-Italië naar het zuiden. Van West-Duitsland naar Oost-Duitsland, van het rijke Catalonië naar Zuid-Spanje, van Europa naar de armere lidstaten, enz. Ook in ons land kennen we transfers. “Vroeger vooral van het rijke Wallonië naar Vlaanderen, nu eerder omgekeerd,” legt Roland uit. Vaak is er echter sprake van tweerichtingsverkeer. “Binnen de sector werkloosheid heeft Wallonië bijvoorbeeld veel meer werklozen. In Vlaanderen zijn er dan weer meer oudere werklozen en bruggepensioneerden. Vlaanderen heeft ook een veel groter aandeel wat de RVA-middelen betreft inzake loopbaanonderbreking en tijdskrediet,” geeft Roland als voorbeeld.

Ook van het dienstenchequesysteem en de activeringsmiddelen van de RVA blijkt vooral in Vlaanderen gebruik gemaakt te worden. “En wat de sector van de pensioenen betreft, is er nu reeds een omgekeerde beweging.  De bevolking van Vlaanderen veroudert sneller en de Vlaamse pensioenen zijn hoger. In 2050 zullen er voor 100 gepensioneerde Vlamingen (+65 jaar) 163 actieve Vlamingen zijn. In Wallonië zijn er 186 actieven en in Brussel, met zijn jonge bevolking, 247 actieven per 100 gepensioneerden!” aldus Roland

Belangrijker is volgens ACV-Limburg dat geldtransfers gewild en noodzakelijk zijn. “Gezonde mensen betalen voor zieken. Werkenden betalen voor gepensioneerden en werklozen. Hoge lonen dragen meer bij dan lage lonen. Kortom, gewilde solidariteit want iedereen kan er bij pech en tegenslag beroep op doen. Deze solidariteit loopt tussen werknemers en stopt niet aan de taalgrenzen.” Voor ACV-Limburg moet de essentiële solidariteit -onder andere de sociale zekerheid, het arbeidsrecht en nationale cao’s- federaal blijven. Een staatshervorming mag dan ook niet de federale overheid droogleggen, maar moet deze juist versterken.

Een staatshervorming moet volgens ACV-Limburg goed zijn voor alle werknemers. Daarom moet een staatshervorming ook de samenwerking tussen de verschillende overheden versterken. Slechte voorbeelden zijn er immers genoeg. De VDAB en het Waalse Forem hebben bijvoorbeeld jarenlang alleen gewerkt met hun eigen vacatures ipv uit te wisselen. Of neem nu de Waalse, Vlaamse en Brusselse busmaatschappijen die bijna niet grensoverschrijdend rijden. Een recenter voorbeeld is de Dender die in Wallonië wordt uitgebaggerd en ondermeer hierdoor tot wateroverlast leidt in Vlaanderen. Of denk maar aan de asielzoekers waarvoor uiteindelijk een klein dozijn ministers bevoegd was en niemand beslissingen kon nemen. “Drie gewesten, drie gemeenschappen … dat betekent drie keer regels en drie keer formulieren. Het is een goed idee om het zo eenvoudig mogelijk te houden, ook al omdat het de minst dure is! Less is more …” concludeert Roland.

Het gemeentebord Terkoest-Alken werd ondertussen in ere hersteld!